دخترم با تو سخن می گویم
زندگی در نگهم گلزاریست
و تو با قامت چون نیلوفر ،
شاخه ی پر گل این گلزاری
من به چشمان تو
یک خرمن گل می بینم
گل عفت ، گل صد رنگ امید
گل فردای بزرگ ،
گل فردای سپید
چشم تو آینه ی روشن
فردای من است
گل چو پژمرده شود
جای ندارد در باغ
کس نگیرد ز گل مرده سراغ
دخترم با تو سخن می گویم
دیده بگشای و
در اندیشه گل چینان باش